رباتیک را آسان بیاموزیم

۸ مطلب در مرداد ۱۳۹۴ ثبت شده است

ماری که می خواهد کاشف ناشناخته های مریخ شود !!!

به گزارش سرویس علمی جام به نقل از مهر، مار رباتی دانشمندان اروپایی قرار نیست روی یک فضاپیما به مریخ برود، بلکه قرار است الهام بخش نوع جدیدی از رباتهای اکتشافی مریخ باشد.

اکسل ترانست محقق ارشد در موسسه تحقیقاتی سینتف (SINTEF) به همراه همکاران خود تحقیقاتی برای سازمان فضایی اروپا انجام داده و طی آن به بررسی این موضوع می پردازند که چگونه یک مار رباتی می تواند در سیاره سرخ به تحقیق و بررسی بپردازد.

ترانست گفت: ما این تحقیق را در ماه ژوئن سال گذشته آغاز و در دسامبر به پایان رساندیم، این تحقیق بیشتر شبیه یک گزارش مکتوب است تا یک سری آزمایشهای عملی، اما ایده های روی کاغذ می توانند ظرف چند ماه عملی شوند.

 

 

این محقق که در مرحله اول چگونگی ساخت مارهای ربات موثر را در عملیات جستجو و نجات زمینی بررسی کرده است، گفت: مارهای بیولوژیکی می توانند از صخره ها بالاروند، از حفره های کوچک داخل شوند، تصور کنید که اگر یک مار برای یافتن افرادی که در ساختمانهای فروریخته تعلیم می دید، کار چقدر ساده تر می شد.

موثر بودن مارها به تواناییهای آنها برای عبور از هرنوع مانعی مرتبط می شود و هوی چوست استاد رباتیک دانشگاه کارنیج ملون اظهار داشت: نقاط بسیاری وجود دارد که مریخ نوردهای کنونی نمی توانند به آن دست یابند. مارهای رباتی می توند به بالای تمام صخره ها سفر کرده و زیر تمام برآمدگی ها را جستجوی کند. این نوع رباتها می توانند با یافتن شکافها داخل آن شده، نمونه برداری کنند و به ما بگویند که تکامل مریخ به عنوان یک سیاره چگونه بوده است.

اما چوست که خود یک محقق مار رباتیک است، گفت: تا رسیدن به چنین مرحله ای راه طولانی باقی مانده و پیش از آن باید بر چالشهای راه غلبه کرد، ما هنوز باید بفهمیم که این رباتها در فضاهای تنگ و محدود روی زمین چه کارکردی از خود به نمایش می گذارند. جاذبه مریخ از زمین کمتر است، مریخ از زمین سرد تر است و باید دید که این شرایط چه تأثیری روی عملکرد ربات می گذارد.

مسئله ای که ترانست درباره آن اطمینان دارد این است که مار رباتی باید همراه یک ربات و یا مریخ نورد دیگر در سیاره سرخ حاضر شود و به تنهایی نمی تواند این سیاره را بررسی کند.

سازمان فضایی اروپا در نظر دارد مریخ نورد خود را در سالهای 2016 و 2018 به مریخ اعزام کند، این درحالی است که ناسا هنوز روی کنجکاوی کار می کند و در نظر دارد تا سال 2020 یک مریخ نورد دیگر به سیاره سرخ ارسال کند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
ehsan azizi

تلاش محققان انگلیسی برای ساخت نانو-ربات کاشف بیماری

استفاده از ربات ها روز به روز در زندگی ما بیشتر می شود و هر روز شاهد ابداع و اختراع نوع جدیدی از این موجودات ظاهرا جاندار توسط دانشمندان و محققان هستیم. حالا نوبت دانشمندان دانشگاه نیوکاسل انگلستان است که با همکاری بنیاد ملی علم ایالات متحده مشغول کار بر روی نوع جدیدی از ربات باشند. البته این ربات قرار نیست که شما را از خواب بیدار کرده و پس از آماده کردن صبحانه، تا محل کار همراهی تان کند. بلکه وظیفه آن، شنا کردن درون بدن شما و تجزیه و تحلیل کامل وضعیت هایی است که ممکن است منجر به بیماری شوند. حتی شاید ربات کوچولوی ما بتواند علائم بیماری را قبل از آنکه شما احساس ناخوشی کنید، به موقع تشخیص دهد. 

جالب اینجا است که تقلید انسان از طبیعت پایانی ندارد و در این مورد هم محققان می گویند که برای الگوی این پروژه، سراغ مارماهی دریایی رفته اند. زیرا این حیوان سیستم عصبی بسیار ساده ای دارد. ایده ای که دانشمندان دنبال می کنند، نسخه برداری از این سیستم در یک ربات کوچک و ریز است. یک سیستم عصبی (هرچند الکترونیکی) یکی از بخش های ضروری هر دستگاه رباتیک است. در نهایت این گروه از دانشمندان امیدوارند که بتوانند یک ابزار موقعیت یاب آنقدر کوچک تولید کنند که نتوانید آن را ببینید، اما آن دستگاه بتواند درون بدن شما جستجو کرده و نقاط مشکل ساز را پیدا کند. 

البته پزشکان امروزی از ابزارهای تکنولوژیک پیشرفته ای، همانند تصویربرداری دیجیتال و MRI برای تشخیص بیماری ها بهره می برند. اما این روش ها تنها برای کسب اطلاعات بیشتر مناسبند و معمولا نیازمند تجهیزات گرانقیمت و بزرگ هستند که محدودیت بزرگی محسوب می شود. اما ربات مورد بحث به صورت تئوری، حتی می تواند لخته های خون و محل آنها را به دقت تشخیص دهد. یا اینکه علایم شیمیایی مرتبط با بیماری های مختلف را به سرعت شناسایی کند. 

این ربات های کوچک همچنین می توانند دانش و بصیرت بی همتایی را در خصوص چگونگی کارکرد واقعی بدن انسان در اختیار پزشکان و دانشمندان قرار دهند. در حالی که این موضوع یکی از مباحث تحقیقاتی بسیار گسترده در تمام علوم است، اما هنوز سوالات بی پاسخ فراوانی در خصوص مکانیسم بدن انسان وجود دارد. و شاید این پروژه بتواند نوری برای روشن شدن حقیقت در خصوص برخی از این سوال ها باشد.

برگرفته از وب سایت نارنجی

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
ehsan azizi

رباتهای جالب

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
ehsan azizi

آینده رباتها

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
ehsan azizi

عملکرد سنسور ربات ها

سنسورها اغلب برای درک اطلاعات تماسی، تنشی، مجاورتی، بینایی و صوتی به‌کار  میروند. عملکرد سنسورها بدین‌گونه است که با توجه به تغییرات فاکتوری که نسبت به آن حساس هستند، سطوح ولتاژی ناچیزی را در پاسخ ایجاد می‌کنند، که با پردازش این سیگنال‌های الکتریکی می‌توان اطلاعات دریافتی را تفسیر کرده و برای تصمیم‌گیری‌های بعدی از آن‌ها استفاده نمود. سنسورها را می‌توان از دیدگاه‌های مختلف به دسته‌های متفاوتی تقسیم کرد که در ذیل می‌آید:…
* a. سنسور محیطی: این سنسورها اطلاعات را از محیط خارج و وضعیت اشیای اطراف ربات، دریافت می‌نمایند.

* b. سنسور بازخورد: این سنسور اطلاعات وضعیت ربات، از جمله موقعیت بازوها، سرعت حرکت و شتاب آن‌ها و نیروی وارد بر درایورها را دریافت می‌نمایند.

* c. سنسور فعال: این سنسورها هم گیرنده و هم فرستنده دارند و نحوه کار آن‌ها بدین ترتیب است که سیگنالی توسط سنسور ارسال و سپس دریافت می‌شود.

* d. سنسور غیرفعال: این سنسورها فقط گیرنده دارند و سیگنال ارسال شده از سوی منبعی خارجی را آشکار می‌کنند، به‌ ‌همین دلیل ارزان‌تر، ساده‌تر و دارای کارایی کمتر هستند.

سنسورها از لحاظ فاصله‌ای که با هدف مورد نظر باید داشته باشند به سه قسمت تقسیم می‌شوند: §سنسور تماسی: این نوع سنسورها در اتصالات مختلف محرک‌ها مخصوصا در عوامل نهایی یافت می‌شوند و به دو بخش قابل تفکیک‌اند. i.سنسورهای تشخیص تماس ii. سنسورهای نیرو-فشار §

سنسورهای مجاورتی: این گروه مشابه سنسورهای تماسی هستند، اما در این مورد برای حس کردن لازم نیست حتما با شی در تماس باشد. عموما این سنسورها از نظر ساخت از نوع پیشین دشوارترند ولی سرعت و دقت بالاتری را در اختیار سیستم قرار می‌دهند. دو روش عمده در استفاده از سنسورها وجود دارد: i. حس کردن استاتیک:در این روش محرک‌ها ثابت‌اند و حرکت‌هایی که صورت می‌گیرد بدون مراجعه لحظه‌ای به سنسورها صورت می‌گیرد.به عنوان مثال در این روش ابتدا موقعیت شی تشخیص داده می‌شود و سپس حرکت به سوی آن نقطه صورت می‌گیرد. ii. حس کردن حلقه بسته:در این روش بازوهای ربات در طول حرکت با توجه به اطلاعات سنسورها کنترل می‌شوند. اغلب سنسورها در سیستم‌های بینا این‌گونه‌اند.

حال از لحاظ کاربردی با نمونه‌هایی از انواع سنسورها در ربات آشنا می‌شویم:

a. سنسورهای بدنه (Body Sensors) : این سنسورها اطلاعاتی را درباره موقعیت و مکانی که ربات در آن قرار داردفراهم می‌کنند. این اطلاعات نیز به کمک تغییر وضعیت‌هایی که در سوییچ‌ها حاصل می‌شود، به دست می‌آیند. با دریافت و پردازش اطلاعات بدست آمده ربات می‌تواند از شیب حرکت خود و این‌که به کدام سمت در حال حرکت است آگاه شود. در نهایت هم عکس‌العملی متناسب با ورودی دریافت شده از خود بروز می‌دهد.

b. سنسور جهت‌یاب مغناطیسی(Direction Magnetic Field Sensor): با بهره‌گیری از خاصیت مغناطیسی زمین و میدان مغناطیسی قوی موجود، قطب‌نمای الکترونیکی هم ساخته شده است که می‌تواند اطلاعاتی را درباره جهت‌های مغناطیسی فراهم سازد. این امکانات به یک ربات کمک می‌کند تا بتواند از جهت حرکت خود آگاه شده و برای تداوم حرکت خود در جهتی خاص تصمصم‌گیری کند.این سنسورها دارای چهار خروجی می‌باشند که هرکدام مبین یکی از جهت‌ها است. البته با استفاده از یک منطق صحیح نیز می‌توان شناخت هشت جهت مغناطیسی را امکان‌پذیر ساخت.

c. سنسورهای فشار و تماس (Touch and Pressure Sensors) : شبیه‌سازی حس لامسه انسان کاری دشوار به نظر می‌رسد. اما سنسورهای ساده‌ای وجود دارند که برای درک لمس و فشار مورد استفاده قرار می‌گیرند. از این سنسورها در جلوگیری از تصادفات و افتادن اتومبیل‌ها در دست‌اندازها استفاده می‌شود. این سنسورها در دست‌ها و بازوهای ربات‌ هم به منظورهای مختلفی استفاده می‌شوند.مثلا برای متوقف کردن حرکت ربات در هنگام برخورد عامل نهایی با یک شی. همچنین این سنسورها به ربات‌ها برای اعمال نیروی کافی برای بلند کردن جسمی از روی زمین و قرار دادن آن در جایی مناسب نیز کمک می‌کند. با توجه به این توضیحات می‌توان عملکرد آن‌ها را به چهار دسته زیر تقسیم کرد: ۱- رسیدن به هدف، ۲- جلوگیری از برخورد، ۳- تشخیص یک شی.

d. سنسورهای گرمایی (Heat Sensors): یکی از انواع سنسورهای گرمایی ترمینستورها هستند. این سنسورها المان‌های مقاومتی پسیوی هستند که مقاومتشان متناسب با دمایشان تغییر می‌کند. بسته به اینکه در اثر گرما مقاومتشان افزایش یا کاهش می‌یابد، برای آن‌ها به ترتیب ضریب حرارتی مثبت یا منفی را تعریف می‌کنند. نوع دیگری از سنسورهای گرمایی ترموکوپل‌ها هستند که آن‌ها نیز در اثر تغییر دمای محیط ولتاژ کوچکی را تولید می‌کنند. در استفاده از این سنسورها معمولا یک سر ترموکوپل را به دمای مرجع وصل کرده و سر دیگر را در نقطه‌ای که باید دمایش اندازه‌گیری شود، قرار می‌دهند.

e. سنسورهای بویایی (Smell Sensors): تا همین اواخر سنسوری که بتواند مشابه حس بویایی انسان عمل کند، وجود نداشت. آنچه که موجود بود یک‌سری سنسورهای حساس برای شناسایی گازها بود که اصولا هم برای شناسایی گازهای سمی کاربرد داشتند. ساختمان این سنسورها به این صورت است که یک المان مقاومتی پسیو که از منبع تغذیه‌ای مجزا، با ولتاژ ۵+ ولت تغذیه می‌شود، در کنار یک سنسور قرار دارد که با گرم شدن این المان حساسیت لازم برای پاسخ‌گویی سنسور به محرک‌های محیطی فراهم می‌شود. برای کالیبره کردن این دستگاه ابتدا مقدار ناچیزی از هر بو یا عطر دلخواه را به سیستم اعمال کرده و پاسخ آن را ثبت می‌کنند و پس از آن این پاسخ را به عنوان مرجعی برای قیاس در استفاده‌های بعدی به کار می‌‌برند. اصولا در ساختمان این سیستم چند سنسور، به طور همزمان عمل می‌کنند و سپس پاسخ‌های دریافتی از آن‌ها به شبکه‌ عصبی ربات منتقل شده و تحلیل و پردازش لازم روی آن صورت می‌گیرد. نکته مهم درباره کار این سنسورها در این است که آن‌ها نمی‌توانند یک بو یا عطر را به طور مطلق انداره‌ بگیرند. بلکه با اندازه‌گیری اختلاف بین آن‌ها به تشخیص بو می‌پردازند.

f. سنسورهای موقعیت مفاصل : رایج‌ترین نوع این سنسورها کدگشاها (Encoders) هستند که هم از قدرت بالای تبادل اطلاعات با کامپیوتر برخوردارند و هم اینکه ساده، دقیق، مورد اعتماد و نویز ناپذیرند. این دسته انکدرها را به دو دسته می‌توان تقسیم کرد:

i. انکدرهای مطلق: در این کدگشا ها موقعیت به کد باینری یا کد خاکستری BCD (Binary Codded Decible ) تبدیل می‌شود. این انکدرها به علت سنگینی و گران‌قیمت بودن و اینکه سیگنال‌های زیادی را برای ارسال اطلاعات نیاز دارند، کاربرد وسیعی ندارند. همانطور که می‌دانیم به‌کار گیری تعداد زیادی سیگنال درصد خطای کار را افزایش می‌دهد و این اصلا مطلوب نیست. پس از این انکدرها فقط در مواردی که مطلق بودن مکان‌ها برای ما خیلی مهم است و مشکلی هم از احاظ بار فابل تحمل ربات متوجه ما نباشد، استفاده می‌شود.

ii. انکدرهای افزاینده: این کدگشا ها دارای قطار پالس و یک پالس مرجع که برای کالیبره کردن بکار می‌رود هستند، از روی شمارش قطارهای پالس نسبت به نقطه مرجع به موقعیت مورد نظر دست می‌یابند. از روی فرکانس (عرض پالس‌ها) می‌توان به سرعت چرخش و از روی محاسبه تغییرات فرکانس در واحد زمان (تغییرات عرض پالس) به شتاب حرکت دوارنی پی برد. حتی می‌توان جهت چرخش را نیز فهمید. فرض کنید سیگنال‌های A و B و C سه سیگنالی باشند که از کدگشا بهکنترل‌کننده ارسال می‌شود. B سیگنالی است که با یک چهارم پریود تاخیر نسبت به A. از روی اختلاف فاز بین این دو می‌توان به جهت چرخش پی برد

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
ehsan azizi

ربات دروغگو

 ایا  شما می توانید به ربات ها اعتماد کنید ؟

Why you can't trust robots

A robot capable of deceit has been developed by American military researchers.

محققان موسسه تکنولوژی جورجیا نرم افزاری را برای ربات ها ابداع کرده اند که می تواند به منظور حفظ اطلاعات و جلوگیری از دست گیر شدن در میدانهای جنگ به آنها فریب دادن و دروغ گفتن بیاموزد.

به گزارش مهر، دروغگویی و فریب دادن جزء رفتارهای ناپسندی به شمار می روند که به تازگی به رباتها آموزش داده می شوند. محققان ارتش آمریکا رباتی خلق کرده اند که از توانایی فریب دادن و دروغ گفتن برخوردار است.

برنامه جدید به ربات ها این توانایی را می دهد که دروغ های دیگر ربات ها را کشف کرده و از ساده لوحی طرف مقابل برای فریب دادن وی و دروغ گفتن استفاده کند.

به گفته محققان موسسه تکنولوژی جورجیا، این ربات حتی از توانایی فریب دادن انسان به شیوه ای مشابه برخوردار است. این ابداع جدید می تواند منجر به پیشرفتهای نظامی در زمینه تولید ربات هایی شود که می توانند بمبها را خنثی کرده و مجروحان جنگی را به پناهگاه ها حمل کنند.

                        

درک ربات ها از دروغگویی و فریب دادن ، از دستگیر شدن آن ها و یا از سوخت شدن اطلاعاتی که در ربات ها ذخیره شده است، جلوگیری خواهد کرد.

با این حال برخی از متخصصان رباتیک از اینکه چنین تکنولوژی بتواند وجهه ربات ها را برای عموم مردم خدشه دار کند و یا به ساخت ربات های ناهنجار دیگری که می توانند شکار کنند منجر شود ابراز نگرانی کرده اند.

بر اساس گزارش تلگراف، در حال حاضر یکی از مشکلات صنعت رباتیک جلب اطمینان مردم است و در صورتی که ربات ها فریب دادن را بیاموزند ، این مشکل بسیار جدی تر خواهد شد.

 

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
ehsan azizi

ربات مسیریاب

چگونه یک ربات مسیریاب بسازیم :

مقدمه :


برای ساختن یک ربات باید آشنایی مقدماتی با 3 رشته مکانیک ، برنامه نویسی و الکترونیک آشنایی داشته باشیم . البته نیازی نیست در تمامی این رشته ها خود تسلط داشته باشیم چنانچه شما عضو یک تیم هستید هریک از اعضای تیم باید در مهارت خود تسلط داشته باشند تا شما به نتیجه دلخواه و ایده آل خود برسید . در اینجا روش ساخت یک ربات همچنین تجربیاتی را که در این زمینه کسب کرده ام در اختیار شما قرار خوا هم داد . همانطور که گفته شد بحث ما شامل سه بخش است .

1. مکانیک
2. الکترونیک
3. برنامه نویسی


مکانیک

در مکانیک یک ربات مسیر یاب چند بخش وجود دارد مکانیک ربات مسیر یاب جزء ساده ترین مکانیک ها محسوب می شود این مکانیک شامل بخش های زیر است.


1. شاسی (یا بدنه ) که تمام اجزاء روی آن قرار خواهند گرفت.
٢. موتور ها
٣. چرخ ها
۴. برد سنسور

1. شاسی یا بدنه :

اینستف بخش در ساده ترین حالت می تواند یک طلق پلاستیکی یا چوب (تخنه سه لا) باشد که نسبتا سبک بوده و استحکام خوبی دارد . برد الکترونیکی شما روی آن پیچ می شود و موتور ها وچرخ ها به آن وصل می شود و برد سنسور در جای خود قرار می گیرد .


2. موتور ها :

موتور های ربات یکی از مهمترین اجزاء ربات محسوب می شوند از سه نوع موتور می توان برای ربات استفاده کرد .  موتور هایی که باید در این ربات ها استفاده شوند از نوع DC Motor می باشند و مستقیماً نمی توان آنها را به چرخ وصل کرد مگر اینکه توسط گیرباکس از سرعت آنها کم شود و به قدرت آنها اضافه شود.

1. موتور های اسباب بازی ها و گیرباکس آن ها در ساده ترین حالت شما می توانید گیرباکس اسباب بازی ها را باز کرده و از آن ها استفاده کنید فقط اگر از این روش استفاده می کنید دقت کنید گیرباکس ها کاملاً روان باشند و موتور ها نیز جریان کشی بالایی نداشته باشد . اگر موتور ها جریان کشی بالایی دارند بهتر است از یک موتور دیگر استفاده کرد .


٢. گویی وپولی : روش دیگری که می توان استفاده کرد استفاده از گویی وپولی ها است که از تسمه برای وصل کردن وتبدیل دور استفاده می شود این روش هم خالی از مشکل نیست این روش توصیه نمی شود .


٣. موتور های گیرباکس دار : در این موتور ها موتور و گیرباکس داخل یک مجموعه قراردارند و در دورهای مختلف با توان های مختلف عرضه شده اند بهترین گزینه استفاده از این نوع موتور ها می باشد . چرا که یک مجموعه مطمئن است . بی صدا و حجم کمی را اشغال می کنند و معمولا جریان کشی مناسبی دارند و تنها مشکل آن ها قیمت بالای آن ها است .


نکته 1 : دقت کنید موتور های معمولی را مستقیماً به چرخ وصل نکنید زیرا آن ها دارای سرعت بالا ( 2000 تا 3000 ) دور در دقیقه ولی قدرت لازم برای حرکت را ندارند .


نکته 2 : شما در یک ربات مسیر یاب به 2 موتور نیاز دارید یکی برای موتور سمت راست ودیگری برای موتور سمت چپ می باشد . بهتر است موتور ها و چرخ ها در عقب ربات نصب شوند و چرخ هرزگرد و برد سنسور در جلوی ربات نصب شوند.


3. چرخ ها : برای یک ربات موفق مسیر یاب چند نکته حائز اهمیت است :
1. اندازه قطر چرخ ها
2. اندازه عرض چرخ ها
3. میزان اصطحکاک چرخ با زمین


1. قطر چرخ ها : بهتر است اندازه چرخ ما طوری تعیین شود که با موتور ها هماهنگی کاملی داشته باشد چون هرچه قطر چرخ ها بیشتر باشد با یک دور چرخش موتور ربات به مقدار بیشتری حرکت کند و هرچه چرخ ها کوچکتر باشد حرکت ربات کمتر است . پس اندازه چرخ ها با سرعت ربات نسبت مستقیم دارد.


2. عرض چرخ ها بهتر است بین 1 تا 2 سانتی متر باشد چون هرچقدر عرض چرخ ها بیشتر باشد هم وزن چرخ بیشتر می شود و سطح اصطحکاک بیشتری با زمین پیدا می کند .


3. برای اینکه لاستیک ها سر نخورند بهتر است چرخی را انتخاب کنید که اصطحکاک بسیار بالایی بازمین داشته باشد .


نکته کنکوری : ساده ترین روش برای بالا بردن اصطحکاک چرخ با زمین استفاده از چسب برق از جهت چسبنده روی چرخ است که چرخ کاملاً برروی زمین بچسبد و اصطحکاک زیادی داشته باشد .


چرخ هرزگرد : این نوع چرخ چرخی است که فقط وظیفه حفظ تعادل ربات را بر عهده دارد و باید کمترین اصطحکاک را بر با زمین داشته باشد تا در زمانی که ربات به سمت راست یا چپ گردش داشت گشتاور کاملی داشته باشد یکی از نمونه های چرخ هرزگرد ساچمه یا بلبرینگ است .


4. برد سنسور : این برد در جلوی رباب نصب می شود و باید فاصله استاندارد از سطح زمین را داشته باشد تا بهترین بازده از لحاظ وضعیت خط زیر ربات را به ما ارائه دهد .
نکات مهم درباره مکانیک و نوع بستن آن


1. حتماً مکانیک کاملا محکم بسته شود
2. چنانچه از چسب استفاده می کنید سعی کنید از چسب به همراه بست استفاده کنید
 3. برای اتصال برد ها به بدنه اصلی حتماً از پیچ و مهره و یا Spacer و مهره استفاده کنید 
4. برای محکم شدن اتصالات و جلوگیری از بازشدن آنها از واشر فنری استفاده کنید
 5. در جاهایی که ممکن است مهره یا Spacer باعث اتصالات در مدار شما شوند از واشر فیبری استفاده کنید

الکترونیک


نکته :
• سعی کنید از فیبر های سوراخ دار برای برد اصلی استفاده نکیند به این دلیل که سیم های زیادی استفاده می شود و چنانچه یک سیم قطع شود ربات شما

به درستی کار نمی کند .
• به این نکته توجه داشته باشید مدار الکترونیکی شما حتما در مقابل نویز مقاوم باشد چون مدار درایور موتور و DC موتور ها نویز شدیدی در مدار ایجاد می کنند 
• چنانچه در طراحی و ساختار مدار و IC تجربه ندارید بهتر است از برد های آماده یا برد های آموزشی استفاده کنید

الکترونیک مدار ربات مسیر یاب از بخش های زیر تشکیل شده است
1. مدار تغذیه
2. مدار درایور موتور
3. بخش خروجی ها
4. میکروکنترلر
5. مقایسه گر های آنالوگ
6. مدار برد سنسور

مدار تغذیه :


این بخش از مدار وظیفه تبدیل ولتاژ ورودی مدار به برق 5 ولت را برعهده دارد برق مدار شما باید 5 ولت باشد. به این دلیل که میکرو کنترلر شما و اکثر المان های برد با برق 5 ولت کار می کنند . برای این تبدیل ولتاژ بهتر است از رگولاتور 7805 استفاده و برای گرفتن نویز مدار یک خازن با ظرفیت بالا (با این بخش موازی کنیم LED 2000 ) و یک خازن با ظرفیت بسیار پایین با مدار موازی کنیم ، بهتر است یک uf تا وضیعت روشن یا خاموش بودن مدار کاملا مشخص باشد در این مدار فقط خازن با ظرفیت پایین با مدار موازی شده که بهتر است یک خازن با ظرفیت بالا بعد از رگولاتور با مدار موازی شود.

 


1. مدار درایور موتور


یکی دیگر از مهمترین بخش های یک ربات بخش درایور موتور است . وظیفه این بخش تأمین ولتاژ و جریان مورد نیاز های موتور است و توسط میکروکنترلر کنترل می شود
میکروکنترلر مستقیما نمی تواند برق موتور ها را تأمین کند برای راه اندازی موتور ها از 2 روش استفاده می شود


• رله


رله ها قطعات الکترو مکانیکی هستند که با وصل کردن برق رله اتصال دو سیم رله متصل می شود و برق به موتور های ما وصل می گردد . استفاده از رله چند عیب دارد ، سرعت قطع و وصل شدن رله کم است و نمی توان از آن به صورت PWM استفاده کرد ، موتور ها را نمی توانیم به صورت 2 جهته کنترل کنیم یعنی هم به صورت چپ به راست و هم راست به چپ . تنها حسن رله مدار ساده آن و قدرت بالا در جریان دادن و ولتاژ آن است

  • ترانزیستور ها یا IC های درایور موتور

  با ترانزیستور ها یا IC های درایور موتور می توان موتور ها را کنترل کرد بهترین گزینه برای کنترل این موتور ها آی سی L293  و  آی سی l298 می باشد که می توان موتور های را به صورت 2 جهته کنترل کرد . چرا باید از موتور ها به صورت 2 جهته استفاده کینم ؟ چنانچه بخواهیم ربات ما مستقیما به جلو حرکت کند کافی است 2 موتور را روشن کنیم چنانچه بخواهیم ربات به سمت راست بچرخد می توانیم موتور سمت راست را خاموش کنیم و موتور سمت چپ روشن باشد تا ربات به سمت راست گردش داشته باشد چنانچه بخواهیم ربات به سمت چپ بچرخد می توانیم موتور چپ را خاموش کنیم و موتور سمت راست روشن باشد تا ربات به سمت چپ گردش داشته باشد پس چرا موتور ها باید به صورت 2 جهته کنترل شود ؟ دلیل آن کاملا واضح است چنانچه بخواهیم ربات را با سرعت بالایی کنترل کنیم باید در پیچ های 90 درجه یا بیشتر از معکوس استفاده کنیم یعنی مثلا می خواهیم ربات به سمت راست بچرخد به جای خاموش کردن موتور سمت راست آن را به صورت معکوس روشن می کنیم یعنی موتور سمت راست به سمت عقب می چرخد و موتور سمت چپ به سمت جلو پس ما گردش با سرعت بالاتر و حول محور مرکز ربات را خواهیم داشت و همین مسئله در گردش به سمت چپ صدق می کند .

2. بخش های ورودی و خروجی   
 
 این بخش ها می تواند شامل LED و LCD ها باشد که بتوانیم خروجی های یک ربات و وضعیت های آن را مشاهده کنیم تا بتوانیم راحت تر مشکلات ربات را بررسی و برطرف کنیم البته این بخش یک بخش اختیاری در ربات است ولی بودن آن بسیار مفید است و کمک می کند .

3. میکروکنترلر :

میکرو کنترلر در حقیقت مغز ربات ما می باشد و طبق برنامه که ما به آن می دهیم ربات را کنترل می کند یعنی شامل فرایند دریافت ورودی از سنسور ها ، پردازش توسط برنامه ای که ما برای آن مشخص کرده ایم و خروجی دادن به موتور ها می شود میکرو هایی که معمولا در ربات های مسیریاب استفاده می شود از 2 خانواده هستند

1. میکروکنتر های 8051
 2.  میکرو کنترهای خانواده AVR


  البته ما میکرو کنترلر AVR را به چند دلیل پیشنهاد می کنیم


1. مدار ساده تر نسبت به خانواده 8051
2. داشتن مبدل آنالوگ به دیحیتال
 3. داشتن PWM سخت افزاری 
4. داشتن مدار پروگرامر ساده
 5. تکنولوژی بالاتر در طراحی میکرو و مقاوت بیشتر در مقابل Noise


از IC های رایج در خانواده 8051 می توان به 89s51 و 89c51 اشاره کرد و از IC های رایج در خانواده AVR به Mega16  Mega32  اشاره کرد
  نکته مهم در استفاده از میکرو ها این است که باید مدار آن طوری بسته شود که کمترین میزان Noise را داشته باشد چون این ها نسبت به نویز یا تغیرات ولتاژ بسیار حساس هستند و می تواند باعث Reset شدن یا هنگ کردن میکرو شوند

 


 مدار مقایسه گر آنالوگ Opamp ها


این مدار در صورتی مورد نیاز است که از میکرو های خانواده 8051 استفاده کنیم در این مدار خروجی سنسور ها با یک ولتاژ متغیر که توسط یک مقاومت متغیر ساخته شده مقایسه می شود و خروجی آنالوگ ولتاژ سنور ها به صفر یا یک تبدیل شده که برای میکرو قابل فهم است از Opamp  های رایج می توان به Lm324 اشاره کرد 
در میکرو های در میکرو های به دلیل داشتن مبدل آنالوگ به دیجیتال ما ولتاژ را در میکرو به صورت یک عدد بین 0 تا 1023 دریافت می کنم که 0 به عنوان 0 ولت و 1023 به عنوان ولتاژ مرجع ( 5 ولت ) است .

مدار سنسور

این مدار به عنوان یکی از بخش های مهم در ربات شناخته می شود و وظیفه این بخش مشخص کردن وضعیت حالت زیر سنسور است که آیا سفید است یا مشکی ؟ برای مشخص کردن این وضعیت از 2 نوع سنسور می توان استفاده کرد .

Photocell .1

فوتوسل یک مقاومت متغیر است که نسبت به تغیرات شدت نور حساس است مقدار مقاومت آن تغییر می کند اگر بخواهیم از این سنسور استفاده کنیم باید از یک فرستنده که نور مرئی به زمین می تابند استفاده کنیم و اندازه بازتاب نور را توسط فتوسل اندازه گیری کینم که این کار دقت بالایی ندارد و نور مرئی مستقیما نباید با گیرنده در ارتباط باشد و یکی دیگر از مشکلات این روش این است که خروجی سنسور های ربات در شرایط مختلف نوری تغییر می کند و نور محیط بر آن تاثیر مستقیم دارد .

2. سنسور های مادون قرمز

این سنسور ها در مقایسه با سنسور های فتوسل موفق تر هستند و از کیفیت بالاتری برخوار هستند چون از نور مرئی استفاده نمی کنند و نور محیط تاثیر بسیار کمی در آن دارد بهترین نوع این سنسور ها ، سنسور های فرستنده و گیرنده در یک پک می باشند که به راحتی وضعیت زمین را مشخص می کنند از این نوع سنسور ها هم می توان به سنسور GP2S06 اشاره کرد که توضیحات این سنسور در اینجا آمده است دقت داشته باشید طرز چیدن سنسور ها به الگوریتم برنامه مربوط می شود ولی سعی کنید حداقل از 5 سنسور در مدار خود استفاده کنید

 

نقشه مدار برد سنسور که خروجی آن توسط یک مقایسه گر آنالوگ به 0 و 1 تبدیل می شود


نمونه یک برد سنسور مادون قرمز با 5 سنسور

برنامه نویسی :

برنامه یک ربات مسیریاب می تواند شامل چند بخش باشد که آنها را توضیح می دهیم


1. خواندن وضعیت از سنسور ها
2. تصمیم گیری ( پردازش اطلاعات )
3. فرمان دادن به موتور ها

یک مثال برای کنترل ربات با 3 سنسور در ساده ترین حالت

sr سنسور سمت راست ما و به Porta.0 وصل است
وصل است   sl سنسور سمت چپ ما و به Porta.1
 sc سنسور وسط ما و به Porta.2 وصل است 
 موتور های ما نیز به  Portd.4 , Portd.5 , Portd.6 , Portd.7 وصل است

 

Void main()

{

While (1)

{

SR = PORTA.0;

SL = PORTA.1;

SC = PORTA.2;

 

if  (SR==1) center();

if  (SL==1) moveright();

if  (SC==1) moveleft();

 

function center()

{

PORTD.4=1;

PORTD.5=0;

PORTD.6=1;

PORTD.7=0;

Return 0;

}

function moveright()

{

PORTD.4=1;

PORTD.5=0;

PORTD.6=0;

PORTD.7=0;

Return 0;

 

function moveleft()

{

PORTD.4=0;

PORTD.5=0;

PORTD.6=1;

PORTD.7=0;

Return ;

}

 

یک مثال برای کنترل ربات با 5 سنسور در ساده ترین حالت
SR1  Porta.4 سنسور سمت راست ما و به   وصل است
SR2  Porta.3 سنسور سمت راست ما و به   وصل است
SL1 Porta.2 سنسور سمت چپ ما و به   وصل است
SL2  Porta.1 سنسور سمت چپ ما و به   وصل است
SC  Porta.0 سنسور وسط ما و به   وصل است
  موتور های ما نیز به Portd.4 , Portd.5 , Portd.6 , Portd.7 وصل است

 

Void main()

{

While (1)

{

SR1 = PORTA.4;

SR2 = PORTA.3;

SL1 = PORTA.2;

SL2 = PORTA.1;

SC = PORTA.0;

if  (SC==1) center();

if  (SL1==1) moveleft();

if  (SR1==1) moveright();

if  (SL2==1) moveleftfast ();

if  (SR2==1) moverightfast ();

}

}

function center()

{

PORTD.4=1;

PORTD.5=0;

PORTD.6=1;

PORTD.7=0;

Return 0;

}

function moveright()

{

PORTD.4=1;

PORTD.5=0;

PORTD.6=0;

PORTD.7=0;

Return 0;

}

function moveleft()

{

PORTD.4=0;

PORTD.5=0;

PORTD.6=1;

PORTD.7=0;

Return ;

}

function moverightfast()

{

PORTD.4=1;

PORTD.5=0;

PORTD.6=0;

PORTD.7=1;

Return 0;

}  

function moveleftfast()

{

PORTD.4=0;

PORTD.5=1;

PORTD.6=1;

PORTD.7=0;

Return ;

 

البته به این نکته توجه داشته باشید که برای کنترل با سرعت زیاد باید بشتر ار 5 سنسور استفاده کنید و حتما از تکنولوژی PWM  کنترل سرعت با فرکانس استفاده کنید

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
ehsan azizi

ربونات ، رباتی فضانورد

ربونات2 یا همان ربات فضانورد انسان نمای ناسا، سرانجام موفق به دریافت بلیت پرواز شاتل فضایی دیسکاوری شده است و تا پایان این ماه عازم ماموریت هیجان‌انگیز خود خواهد شد؛ ماموریتی که تا همین جای کار و پیش از تحقق برنامه‌ها و نتایج آن تصور می‌شود با حضور نخستین ربات انسان نمای فضانورد در قلمروی اکتشافات فضایی، فصل تازه‌ای از ماجراجویی‌های فضایی انسان را رقم زده و نوید بخش ورود بشر به مرزهای نوینی از دستاوردهای دانش فضایی و درک جهان ماورای زمین باشد.

 

در این میان و به‌رغم اعلام آمادگی R2 برای سوار شدن بر شاتل دیسکاوری و فرستادنش به ماموریت فضایی، مسوولان مرکز فضایی جانسون ناسا می‌گویند، پاهای این فضانورد رباتیک هنوز آماده نیست و در حال انجام آزمایش‌های نهایی روی آن هستند. البته این موضوع به نظر مهندسان ناسا مشکل‌آفرین به نظر نمی‌رسد، بنابراین انتظار کاهش و رفع تنگناهای فعلی این فضانورد رباتیک می‌رود. R2 جدا از تمام محسنات و ویژگی‌های منحصر به فردش، عنوان نخستین ربات انسان‌نما برای سفر و کار کردن در فضا را یدک می‌کشد، به همین دلیل هم برای شماری از مسوولیت‌های خطیر و ویژه پای درس و مشق معلمان خبره‌ای نشسته و تحت آموزش و کارورزی‌های متعددی قرار گرفته است. در واقع این ربات متفاوت، قرار است در هیأت آچار فرانسه همه فن حریف خدمه ایستگاه فضایی ظاهر شود.

در این میان و به‌رغم اعلام آمادگی R2 برای سوار شدن بر شاتل دیسکاوری و فرستادنش به ماموریت فضایی، مسوولان مرکز فضایی جانسون ناسا می‌گویند، پاهای این فضانورد رباتیک هنوز آماده نیست و در حال انجام آزمایش‌های نهایی روی آن هستند. البته این موضوع به نظر مهندسان ناسا مشکل‌آفرین به نظر نمی‌رسد، بنابراین انتظار کاهش و رفع تنگناهای فعلی این فضانورد رباتیک می‌رود. R2 جدا از تمام محسنات و ویژگی‌های منحصر به فردش، عنوان نخستین ربات انسان‌نما برای سفر و کار کردن در فضا را یدک می‌کشد، به همین دلیل هم برای شماری از مسوولیت‌های خطیر و ویژه پای درس و مشق معلمان خبره‌ای نشسته و تحت آموزش و کارورزی‌های متعددی قرار گرفته است. در واقع این ربات متفاوت، قرار است در هیأت آچار فرانسه همه فن حریف خدمه ایستگاه فضایی ظاهر شود.

 

کارشناسان ناسا معتقدند R2 به لطف پاها و برخی امکانات و توانمندی‌های بهبود یافته‌اش، آینده روشنی دارد. در حقیقت هر چند هدف نهایی از ساخت آن، کمک به فضانوردان بوده است اما در ابتدای امر R2 باید همچون یک دانش‌آموز مدرسه‌ای پیشرفتی مرحله‌ای را از سر بگذراند؛ دلیل این پیشرفت مرحله‌ای نیز افزوده شدن مشخصه‌های جدیدی مثل پاها به آن است که انتظار می‌رود قابلیت‌های تازه‌ای را نصیب ربات کند. معلمان این ربات انسان‌نما می‌گویند، R2 برای نخستین جلسات تعلیم و کارورزی‌اش روی پایه یا سکوی ثابتی برای دروس پیش‌بینی شده در یک واحد کار جای خواهد گرفت. این واحد کار یا لوح ماموریتی مثل تخته کاری که برای فضانوردان عمل می‌کند از وجود کلیدهای سوئیچ، تکمه‌های گردان و همچنین اتصالات و رابط‌های مربوط بهره‌مند است و باوجود آن خدمه می‌توانند برای مهارت یافتن و به اصطلاح استاد شدن R2 در انجام وظایف محوله به نمونه‌سازی طبیعی کارهای روزمره و تکالیف سخت و طاقت‌فرسا بپردازند.

 

معلمان سختگیر R2 می‌گویند به محض اضافه شدن پاها، این کارآموز به انجام کارهایی همچون حرکت و جابه‌جایی در داخل ایستگاه، پاک کردن نرده‌های مخصوص دستگیره، جارو و تمیز کردن فیلترهای هوا و همچنین انجام دیگر وظایف و کارهای مربوط به خدمه ایستگاه از جمله طیف وسیعی از کارکردهای مربوط به حوزه فعالیت‌های فوق نقلیه‌ای موسوم به EVها مشغول خواهد شد.EVA در واقع به هرگونه فعالیت اجرا شده توسط یک خدمه ملبس به لباس فضایی تحت‌فشار در محیط‌های فضایی یا محیط‌های بدون تنظیمات فشاری عنوان می‌شود. در همین رابطه بد نیست بدانیم درست شبیه همان کارهایی که ما اینجا و روی زمین انجام می‌دهیم، فضانوردان ایستگاه فضایی نیز صبح روز تعطیل شنبه خود را به کار نظافت و تمیزکاری سپری می‌کنند. از فواید پا داشتن این ربات فضانورد همین بس که پاهای R2 باعث امکان استراحت بیشتر به جمع خدمه ایستگاه فضایی خواهد شد. البته این قابلیت‌ها برای ماموریت‌های فضایی بسیار مهم است، چرا که پای صحبت کارآمدتر ساختن استفاده از زمان فضانوردان در میان است و با وجود R2 دیگر لازم نیست وقت با ارزش فضانوردان برای انجام تکالیفی از این دست تلف شود. به گفته مهندسان ناسا این پاها پنجه‌های مخصوصی دارند که می‌تواند مثل دوشاخه به دیواره‌های ایستگاه فضایی وصل شود، به طوری که R2 می‌تواند عمل بالا رفتن را بدون استفاده از دست‌هایش یاد بگیرد. این کارکرد وقتی مهم‌تر جلوه می‌کند که دست‌های ربات برای حمل و نقل ملزومات و ابزار نظافت آزاد باشند البته نباید فراموش کنیم که ربات‌ها اصولا جیب ندارند تا داخلش چیزی بگذارند. با این همه، ربونات2 در هیأت یک کمک رسان فضانورد انسان‌نمای ماهر و زبردست به همه انتظارات و حرف و حدیث‌های یکساله پیرامون خود پایان داده و در قالب مأموریت STS133 ناسا همراه شاتل فضایی دیسکاوری به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرواز خواهد کرد.

مهندسانی که R2 را آموزش داده و آماده انجام وظایفش کرده‌اند، معتقدند R2 قبل از آن که بتواند در حیاتی‌ترین و مهم‌ترین وظایف و کارکردهایش فارغ‌التحصیل شود، باید چیزی در حد یک مرد عنکبوتی بدون دست اما خبره و متخصص ظاهر شود؛ یعنی برای اجرای عملیاتی همچون امور مربوط به فعالیت‌های فوق نقلیه‌ای آمادگی و تخصص کافی را پیدا کند. از همین‌رو R2 در ابتدای امر برای تمرین‌ها و کار در فضاهای داخلی در نظر گرفته خواهد شد؛ چون اگر ربات دستیار فضایی ما در فضای داخلی ایستگاه مرتکب انحراف و لغزشی در انجام کارش شود، یک خدمه فضایی می‌تواند مورد را رفع و رجوع و برای امتحان و اقدام دیگری وی را پشتیبانی کند. مهندسان ناسا می‌گویند به مجرد این‌که R2 نشان داد از عهده وظیفه بالا رفتن و حرکات صعودی به خوبی برمی‌آید، یک رایانه جدید ارتقا یافته با امکانات نرم‌افزاری جانبی برای افزایش کارآیی به ایستگاه ارسال خواهد شد و خدمه ایستگاه آن را با مدلی که اکنون در قفسه سینه R2 جا خوش کرده، تعویض خواهند کرد. از طرفی تیم مستقر در زمین مشغول کار روی یک باتری برای R2 هستند، چرا که در حال حاضر این ربات انسان‌نما مجبور است با همه ویژگی‌هایش، مثل یک تستر یا نان برشته‌کن ساده و کم اهمیت آشپزخانه به پریز برق وصل شود. اعتقاد و هدف مهندسان ناسا بر این است که هر چه بیشتر بر دامنه آزادی و قدرت مانور R2 بیفزایند تا جایی که نیاز به هرگونه سیم و کابل و اتصالات بیرونی حذف شود.

با این اوصاف و پس از این همه تقویت بخشی و بهبودها، اولین دستیار فضانورد انسان نمای تاریخ، قادر به راه‌اندازی و اجرای فضاهای کاری مربوط به عملیات خروج و تعمیر و نگهداری خواهد شد. جدا از پاهای این ربات فضانورد که نقش مهمی را در به انجام رسیدن و پیشبرد تکالیف روزمره ولی حیاتی فضانوردان ایستگاه فضایی ایفا خواهد کرد، باید توجه داشت که R2 حتی چشم هم دارد. چشمان R2 در واقع 2 دوربین ویدئویی است که دید سه‌بعدی را به این خدمه رباتیک هدیه می‌کند و برای مشاهده یک موضع عملیاتی بیرونی قبل از آن که خدمه انسانی برای رفع و رجوع و انجام آن از ایستگاه مورد خارج شوند به کار می‌آید. به این ترتیب چنانچه خدمه نیازی به استفاده از ابزارآلات معین یا تنظیم دقیق امور ایستگاه پیدا کنند، می‌توانند R2 را برای ایجاد تغییرات مرتبط هدایت و اداره کنند و درست همان‌طور که خودشان مایلند کارها انجام شود، وی را به خارج از ایستگاه بفرستند. این وضعیت مثل شباهت کار یک پرستار اتاق عمل در آماده‌سازی محیط برای جراح است. با این حساب خدمه می‌توانند پس از کارهای مقدماتی R2 وارد عمل شده و بقیه کار را به سرعت انجام دهند و به این ترتیب چند کار را همزمان با هم در زمان کمتری تکمیل و به نتیجه برسانند.

 

انجام موفق ماموریت در شرایط سخت

 

ربات انسان نمای فضانورد، برای وضعیت‌های اضطراری ساخته شده است. یعنی چنانچه موقعیتی اضطراری پیش بیاید، R2 می‌تواند در نقش اولین واکنشگر ظاهر شود. مهندسان ناسا معتقدند R2 می‌تواند به سرعت برای کنترل مشکلات ایجاد شده عکس‌العمل نشان دهد و این کارایی در حالی است که فضانوردان در چنین مواقعی پیش از مبادرت به کار مخاطره‌آمیزی مثل خروج از ایستگاه فضایی، ناگزیر از پوشیدن لباس فضایی کامل و سپس ساعت‌ها قرار گرفتن در وضعیت فاقد تنظیمات فشاری حاکم بر سامانه هوابند خود هستند، اما به لطف حضور دستیار رباتیک و در حالی که فضانوردان مشغول تنظیمات فشار لازم هستند، خدمه می‌توانند مشکل را از طریق چشم‌های R2 مشاهده کنند و به تعیین رویکرد و همچنین ابزار مورد نیاز برای رفع این شکل پیش آمده بپردازند. از این گذشته و در حالی که انسان می‌تواند تنها زمان محدودی را برای ماندن در خارج ایستگاه صرف کند، اما R2 می‌تواند مادامی که ضرورت دارد برای کار در خارج ایستگاه بماند، اما این که چه محاسن و ویژگی‌های شاخص دیگری در این ربات فضانورد انسان نما پیش‌بینی و ذخیره شده باید به انتظار تحقق مأموریت قریب الوقوع دیسکاوری و شنیدن خبرهای بیشتر نشست.

با این اوصاف مسوولان ناسا می‌گویند مقدورات و توانمندی‌های افزون‌تری برای آینده متصور خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود روزی در آینده نزدیک، R2 ملبس به سامانه‌ای نظیر جت پک‌ها شود و خودش مهیای پرواز مستقل و شخصی شود؛ با این همه انتظار همگان این است که R2 به دنبال همتای پیشین خودش R1 و البته با توانمندی‌های افزون‌تر از آن، بتواند تحولات و نتایج اثربخشی را در مسیر امور اکتشافات فضایی انسان رقم بزند و عنوان غرورآمیز دست راست و کمک‌رسان امروز خدمه فضایی و نماینده مطمئن فردای ما در دیده‌وری و کاوش فضاهای دور را عملا معنا ببخشد.

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
ehsan azizi